Hallo ik ben Marleen en ik ben verslaafd aan Zweden
Onze vakantie in Zweden
We zijn in Malmo aangekomen en we staan op daar op een echte doorreis camping. Veel mensen die deze camping gebruiken als eerste stop. Of ze gaan vanuit deze camping Malmo ontdekken. Het is in Zweden heel normaal dat mensen maar een paar dagen op een camping blijven. NA drie weken Zweden snap ik dat wel. Het is een heel groot land, waardoor je heel veel afstanden moet rijden als je wat wilt zien en dat wil je! Het is er heel erg mooi.
Op de eerste camping zetten we snel de vouwwagen op. We hebben eigenlijk nog nooit voor een nacht de vouwwagen op gezet. Best een beetje spannend.
We gaan ook lekker eten. De catering is georganiseerd door Fransen BV. Mijn nicht en ik kunnen dat prima zelf, maar mijn moeder kan het niet laten. Ze wil zorgen voor de mensen om zich heen (mmmm dat ken ik ergens van).
Na het eten gaan we even de omgeving verkennen. Een kijkje nemen naar de brug waar we net over heen zijn gereden. Wauw, wat mooi!
Deze nacht slaap ik slecht, beetje spanning, maar ook stopte er om het kwartier een bus achter onze vouwwagen. En dat ging niet geruisloos. Een bus had moeite om te starten en dat maakt flink herrie. Na twaalf uur stopte de bus wel met rijden gelukkig. Alleen kwamen er een stel luidruchtige mensen aan met de auto.
De volgende dag pakken we snel alles in en gaan verder naar de eerste echte camping. Camping Alevi in Stollet. We moeten 622 km rijden en verwachten er 9 uur over te doen. We kunnen niet hard met de vouwwagen en in Zweden mag je en kun je ook niet heel hard rijden. Bastiaan zit die dag bij mijn ouders en tante in de auto. Het weer onderweg is wel grimmig met af en toe een hele harde bui. Maar wat mooi! We genieten heel erg van de omgeving.
Ik probeer vanuit de auto wat foto’s te maken van de omgeving en dingen die we zien. Niet de mooiste foto’s, maar wel mooie herinneringen. Zo kan ik ook het thuisfront op de hoogte houden van waar we zijn.
Onderweg op een prachtige parkeerplaats lekker gepicknickt, zwaard gevochten en gespeeld.
De Alevi camping is een heerlijke kleine camping gerund door een Nederlands echtpaar. Het is er best druk als we aankomen. Langs de camping loopt een rivier, de Klarälven. Een geweldige plek om te vissen en te zwemmen (wel heel koud). Daniel ligt op de eerste dag al twee of drie keer half in het water. Ik heb hem vriendelijk verzocht om dat niet meer te doen, want we hebben geen wasmachine bij de hand. Dat snapte hij gelukkig wel.
Op deze camping hebben ze een animatie team voor de kinderen met geweldige dingen als droppings, knutsel momenten, game time enzovoorts. Ook kan je vanaf de camping mooie wandelingen maken. Samen met Daniel hebben Tycho en ik een stuk van 3,5 km gewandeld. Super leuk dat je dan een klein watervalletje tegenkomt.
Verder hebben we heerlijke maaltijden genuttigd samen de rest van de camping (haha nou ja bijna dan). Een heel aantal mensen die daar stonden waren vrienden van Sigrid en Dennis. Super gezellig!
En ’s avonds was niks zo lekker als bij het kampvuur zitten. En nee het viel reuze mee met de muggen. Het is vrij droog geweest in Zweden in de lente en de zomer en dat vinden muggen niet fijn. Nou wij wel! (het lijkt op de foto dat ze het allemaal niet leuk vinden, maar dat is opperste concentratie;-))
De dagen wisselden een beetje af met een dagje op de camping en een dagje wat doen. De dagen op de camping gingen we vooral lekker zwemmen (na ja de kids), vissen, hout bewerken en echte camping spelletjes spelen zoals Kubb en badminton.
We hebben ook een hele mooie wandeling gemaakt. Vanaf de waterval Bratfallet lopen er meerdere wandel routes. Een van 6,8 km en nog twee kortere. De senioren groep wilde graag een korte wandeling maken, maar de junioren wilden graag een stevig stukje wandelen. De kinderen onder de 10 jaar hadden de keuze: met de senioren of de junioren mee. Ze wilden allemaal met de junioren mee (zelfs Daniel). Het was een hele mooie wandeling! Ergens hadden we een verkeerde afslag genomen waardoor we een beetje aan het spookwandelen waren. En we hebben de wandeling niet helemaal afgemaakt bleek later.
Een echte aanrader als je in Zweden bent, is om de kopermijnen van Falun te bezoeken. Heel indrukwekkend om rond te lopen in een eeuwenoude mijn. Je voelt de geschiedenis als je daar loopt. Bastiaan vond het behoorlijk eng. In de gebouwen en het museum kan je wat meer leren over het ontstaan van de mijn, het leven van toen en de mensen.
Die wandeling die we niet helemaal afgemaakt hebben,hebben we uiteindelijk nog afgemaakt. Niet met de hele groep, maar met ons gezinnetje. Dit was ook een mooie wandeling, alleen niet zo mooi als de andere. Minder klimmen en klauteren. Wel heel veel blauwe besjes. Mmmmm lekker snoepen onderweg.
Tijdens de wandeling vanaf de camping langs het watervalletje kom je langs een spookhuis. De nieuwsgierige mensen onder ons wilden graag een kijkje nemen. En dat was een aparte gewaarwording. Een huis, nog helemaal gemeubileerd en met alle spullen nog op z’n plek. Alsof de mensen weg zijn gegaan en nooit meer zijn terug gekomen. Zelfs boeken en familie foto’s lagen er nog.
De laatste dag dat we nog op Alevi zijn is de verjaardag van Eveline. Dat heb je als je in augustus jarig bent, dan is de kans groot dat je op de camping jarig bent. Eveline vindt dat eigenlijk alleen maar leuk. Thuis vieren we het altijd nog een keer.
Deze dag vertrekken mijn ouders en tante ook weer naar huis. Hun weekje zit er op. We zwaaien ze in stijl uit, zoals zij ook af en toe bij ons deden.
De volgende daag vertrekken wij naar camping Hedesunda. Weer een stukje rijden, maar goed te doen. Maar daar vertel ik je de volgende keer meer over.
Tot de volgende bekentenis!