Geplaatst op

Bekentenis 5: het ontstaan van een biscuit

Hallo ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd

Het was Pasen vorige week en wat mij betreft een goede reden om een taart te maken. Ik wilde heel graag een spektakel taart maken. Lekker groot en met van alles erop en eraan. Meteen maar even aan mijn moeder gevraagd of ze iets bijzonders ging doen met Pasen. Die taart had wel een publiek nodig en mensen die mee zouden helpen om ‘m op te eten. Dat was geregeld. Ook mijn broers en al de aanhangsels zouden mee komen helpen. Top!

Ik heb jullie al eens uitgelegd hoe het ongeveer werkt bij mij als ik een taart opdracht krijg. Op zoek naar ideeën voor de opmaak en smaak. Dat duurt altijd even. Ik wilde iets met orange curd (sinaasappel curd) gaan doen. Dat is het ook geworden in combinatie met lemon curd en aangevette slagroom (slagroom met mascarpone). 

Een aantal dagen voordat ik de taart ga maken bak ik de biscuit al. Dan kan de biscuit nog even de vriezer in. Dat maakt de biscuit lekkerder en beter te snijden. De dag zelf haal ik de biscuit uit de vriezer. Wel ruim op tijd, want als ie nog bevroren is, dan is het lastig snijden. 

Maar goed hoe maak ik nu die biscuit. Let goed op daar komt het. Eerst pak ik alle ingrediënten en zorg dat ze op kamer temperatuur zijn. Voor de biscuit die ik ging bakken had ik nodig: 6 eieren, 90 gram boter, 175 gram suiker en 150 gram bloem (gezeefd). 

  • Als eerste zet ik de boter in de magnetron, want de boter moet gesmolten zijn. (Oh nee wacht even, het allereerste wat ik altijd doe is de oven aan zetten.) Weer terug naar de boter. Ik had elke keer het probleem dat ik mijn magnetron weer moest schoonmaken na het smelten van de boter. Op een gegeven moment ploft de boter en daardoor krijg je overal spetters. Ik dacht laatst laat ik eens kijken hoe ik dit kan oplossen. Dus even zoeken op internet. En eigenlijk was de oplossing super simpel. Gewoon een deksel op het kommetje van de boter en voila dan zit niet je hele magnetron onder. Easy peasy :-).
  • Dan begin ik met het splitsen van de eieren. Eiwitten in de ene kom en de eierdooiers in de andere kom. Goed opletten dat er geen eierdooier bij de eiwitten komt, want dan krijg je de eiwitten niet meer stijf geklopt. 
  • Vervolgens worden de eiwitten in mijn grote vriend Kenwood Patissier stijf geklopt met de helft van de suiker. 
  • En de eierdooiers klop ik zelf met de rest van de boter een beetje luchtig. Ik doe dit au bain marie, dus met een kom boven een pan met heet water. De eierdooiers worden dan langzaam aan een beetje warm waardoor de suiker oplost. Op tijd boven de pan weg halen anders kunnen de dooiers gaan stollen. 


De eerste stappen zijn al genomen dus gaan we verder. Het lijkt veel werk, maar het valt best wel mee. Vooral als je het vaker hebt gedaan, dan is dit appeltje eitje. 
De volgende stappen zijn:

  • Checken of de eiwitten goed stijf geklopt zijn. Er moeten van die mooie stijve pieken (soft peaks) in blijven staan.
  • Dan doe je een spatel eiwit bij de eidooiers zodat je al wat luchtigheid in de eidooiers klopt. Daarna doe je de eidooiers bij de eiwitten en spatel je voorzichtig maar wel grondig de mengsels door elkaar.
  • Doe de gezeefde bloem bij het eimengsel en spatel weer voorzichtig maar grondig door. Ook goed over de bodem van de kom spatelen zodat alle bloem opgenomen is.
  • Dan de boter er nog doorheen spatelen. Het mengsel verandert langzaam van structuur. De luchtigheid gaat er door het spatelen en de vetten van de eidooiers en boter een beetje uit. Maar dat komt wel weer goed in de oven. 
  • Oh ja ik heb er deze keer nog een beetje vanille extract door gedaan voor de smaak.

Bijna klaar nu. 
  • Doe het mengsel in een ingevette bakvorm. En hupsakee de oven in. Op 170 graden ongeveer 45 minuten. Maar let op want alle ovens zijn anders. Dus houd de oven goed in de gaten. Controleer even door een sate stokjes of een brei naald of zoiets in de biscuit te prikken. Komt het stokje er schoon uit dan is de biscuit klaar. 
  • Pak de biscuit uit de oven. Laat even 5 minuten afkoelen. 
  • Na die 5 minuten los je de biscuit uit de vorme en laat je ‘m afkoelen op een rooster. Helemaal afgekoeld? Een plastic zak er omheen en de vriezer in. 

Deze biscuit is echt super lekker! Lekker mals en luchtig.  











Het biscuit bakken is meestal een tussendoor activiteit. Het opbouwen en versieren van de taart is het leukste en natuurlijk de reactie van de mensen. Deze taart was wel een echt spektakel. Lekker over de top! Er was natuurlijk veel te veel over en om eerlijk te zijn hadden we genoeg gegeten tijdens de paasdagen. Dus Tycho mocht zijn collega’s blij maken met de restjes. Vonden ze niet erg geloof ik. 
Ben benieuwd of je nu ook zin hebt om te bakken? Of heb je alleen maar zin in de taart ;-)? Tot de volgende blog. 
Geplaatst op

Een overpeinzing

Mooie uitspraak 


Op Facebook zag ik van de week een uitspraak voorbij komen die me aan het denken heeft gezet. “Een grote verandering in je leven maken is best eng. Maar weet je wat nog beangstigender is? Spijt.” Mooi! En ook heel erg waar. Wat daar ook mooi bij past is een regel uit een liedje van Daniel Lohues “Angst is voor heel even, spijt is voor altijd. Angst is mar veur eben, spiet is veur altied“. 

Uit angst voor een tweede postnatale depressie twijfelde ik over het krijgen van een derde kind. Iemand zei toen tegen mij dat ik waarschijnlijk alleen spijt kon krijgen als ik het niet zou doen. Dat bracht me aan het denken en gaf ergens ook wel de doorslag. Ik heb ook nog geen dag spijt gehad van het krijgen van Daniel. Natuurlijk moet de situatie er wel naar zijn en je er wel 100% achter staan. Maar laat je niet leiden door angst.  

Reacties op de uitspraak

In de reacties op deze uitspraak op Facebook stonden de volgende dingen: ‘Je kunt ook spijt krijgen van de grote veranderingen in je leven. Meestal is het dan te laat.’ Of ‘En als je nou spijt hebt van een grote verandering waarvoor je hebt gekozen?’. En daar begon mijn overpeinzing. Kan je spijt krijgen voor iets waar jezelf voor kiest? Iets waar je zelf voor de volle 100% achter staat? 
Natuurlijk het kan achteraf gezien een verkeerde beslissing zijn. Een voorbeeld uit mijn eigen leven is de beslissing geweest om van twee dagen werken in groep 3, naar drie dagen werken in groep 5/6 te gaan. De druk werd me weer te veel en het dwong me om te stoppen met werken in het onderwijs. Ik maakte deze beslissing, omdat ik mijn kans op een vaste baan groter achtte als ik drie dagen zou werken. Geleid door praktische dingen heb ik een verkeerde beslissing genomen. Maar heb ik spijt van deze beslissing? Nee, ik heb het wel heel erg jammer gevonden. Ik heb afscheid moeten nemen van iets waar ik mijn hart en ziel in had gestoken, maar waar ik helaas mezelf in verloor. En daar ben ik wel heel verdrietig om geweest en ik heb de tijd moeten nemen om het te verwerken. Door het nemen van deze beslissing ging er een deur dicht, maar opende zich een andere deur. Of eigenlijk twee andere deuren. Ik werd gastouder en startte de opleiding tot sportdocent.
Ook kunnen er dingen zijn waar je geen invloed op hebt, waardoor de verandering niet zo uitpakt als je zou willen. Maar heb je dan niet alles gedaan 
De meeste reacties van de mensen waren ook wel in de trant van: zo is dat, helemaal waar of volg je hart. En natuurlijk zijn de meeste mensen ook wel bang voor de verandering. Dat is logisch, want je gaat een pad bewandelen die je niet kent. Er kunnen allerlei dingen op je pad komen, die je niet aan had zien komen. Maar als jij het juiste pad hebt gekozen dan kan je alles aan. 

Spijt

Wat is dat eigenlijk met spijt? Spijt hebben van iets? Waarom heb je spijt? En wat heb je er aan? Want je hebt altijd spijt van iets wat in het verleden ligt. Wat heb je er aan om spijt te hebben? Wat is eigenlijk de betekenis van spijt? De betekenis van spijt: ‘besef dat je iets niet had moeten doen’ uit de Dikke van Dale. Maar kan je dan ook spijt hebben van iets wat je niet hebt gedaan? Dat denk ik wel. Je hebt dan op dat moment niet naar je gevoel geluisterd of je misschien wel laten leiden door angst. Angst voor verandering, angst voor het onbekende. 
Is het dan een nutteloze emotie? Misschien ergens wel, vooral als je in dat gevoel blijft hangen. Maar aan de andere kant als je spijt hebt van iets, dan zul je het de volgende keer wel anders aanpakken. Je leert van zo’n moment en gaat door. Dus de knop omzetten en doorgaan. Luister vooral goed naar je eigen hart!  


Ik ben erg benieuwd naar jullie mening over dit onderwerp. Misschien heb je wel een voorbeeld die je met me wilt delen. 

De volgende keer weer een gewoon bakverhaal, waarin ik laat zien hoe ik een biscuit bak. 

Geplaatst op

Bekentenis 4: druk, druk, druk

Hallo ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd

De afgelopen twee weken waren drukke weken. Praktisch elke dag een, twee of drie oppaskindjes, wat extra mee draaien op de sportschool en een nieuwe release van Bodystep leren. Het gekke is dat het totaal niet voelt als druk, niet zoals toen ik nog voor de klas stond. Nu gaan de dagen alleen heel snel en is het gevoelsmatig al weer vrijdag als de maandag net voorbij is. Het enige is dat ik dan wel meer gebruik moet maken van lijstjes anders vergeet ik dingen, maar ja dat heeft ook met moeder zijn te maken. 
Wat heb ik de afgelopen twee weken allemaal gebakken en gekookt? Ik zal jullie er doorheen loodsen.

Maandag 27 maart

Een van mijn favoriete ingrediënten op het moment is zoete aardappel. Ik probeer van alles mee te maken. Een van de recepten die ik heel lekker vind is zoete aardappel met zuurkool uit de oven. Ooit een keer geproefd toen mijn oppaskindje het als hapje mee had en ik vond het heerlijk. De zoete zachte smaak van de zoete aardappel in combinatie met het zure van de zuurkool. Mmmmm heerlijk. Dus ben ik even gaan speuren en heb ik een heerlijk recept gevonden. Beetje kerrie, appelblokjes en rozijnen door de zuurkool en gratineren met wat kaas. Simpel maar verrukkelijk!
Zoete aardappel zuurkool schotel
Dinsdag 28 maart

Bastiaan heeft zijn Rots en water afsluiting die dag. Alle kindjes gaan mee en ik moet ’s avonds nog lesgeven op de sportschool. We eten die avond erwtensoep die nog in de vriezer stond. Met dank aan Thomas en Lindsey! Poeh hé dat was een goed vullend soepje, mijn lepel bleef mooi recht op staan in mijn bakje. Ook hadden we nog een kliekje raapsteeltjes stamppot in de vriezer. Met een flinke volle buik ging ik richting sportschool. Ik kreeg mezelf amper over de step heen hihi. Maar in het kader van ik maak de vriezer leeg was het wel heel fijn. 

Woensdag 29 maart

Nog een afsluiting, want vandaag is de laatste dag dat Bastiaan gaat judoën. Hij wil graag op atletiek. Ik had ergens nog gehoopt dat hij iets van cakejes ofzo wilde trakteren op de judo, maar helaas hij ging voor de zakjes chips. Ik heb me daarom maar uitgeleefd met het bakken van havermoutkoekjes en kwarkbolletjes met appel en kaneel. De havermoutkoekjes waren goed gelukt qua smaak alleen waren ze wat hard. Kijken of ik ze de volgende keer wat zachter kan maken. Dit was een recept met dadels en lekkere kruiden. 

Appel kaneel kwarkbolletjes
Havermoutkoekjes



Ik weet niet meet zeker, maar volgens mij aten we die dag pasta met spinazie. Dat krijg je als je het niet vast legt op foto dan vergeet je het. Meestal kan ik wel redelijk terug halen wat we gegeten hebben, maar soms heb ik een black out. 

Ondertussen moest ik nood gedwongen mijn blog even met rust laten (kinderen van school halen, eten koken, kinderen op bed leggen enzovoort). Druk, druk, druk, druk… maar het bleef me bezig houden. Wat hadden we nou gegeten die woensdag? En dan opeens weet je het. Kip in de hoed…lekker lekker. Maar de reden waarom ik het opeens weer wist was dat Karin (een vriendin) me appte dat ze nog wat lasagne over had. Had ze helemaal zelf gemaakt! Of ik een beetje wilde proeven. Dat wil ik altijd wel. En lekker dat het was. En dat is een van de redenen waarom ik deze blog gestart ben. Mensen inspireren om lekkere dingen te koken.

Donderdag 30 maart 

Al een tijdje had ik ricotta/ cottage cheese in de koelkast. Ik wilde er elke keer weer iets mee maken, maar dat kwam er niet van. Nu was de houdbaarheidsdatum al wel even overschreden, dus dacht ik nu moet ik er wat mee maken. Dus even zoeken….en tada ricotta pannenkoeken. Lekker joh, een stuk minder droog dan gewone pannenkoeken en ze vullen enorm. Lekker met jam of appelstroop, maar ook met iets hartigs zoals gerookte zalm of serrano ham. Die maken we vaker!!
’s Avonds gelukkig weer een foto gemaakt van het avondeten. Ik kan er namelijk heel slecht tegen als ik het niet meer weet. We eten ’s avonds gegratineerde vis en gegratineerde krieltjes. Ook zo’n simpel maar heerlijk gerecht. 

Vrijdag 31 maart

Hutspot, iets wat we thuis eigenlijk nooit aten. Ik weet niet waarom. Alle andere stamppotten aten we wel: boerenkool, zuurkool, andijvie. Nu had ik het zelf ook nog nooit klaar gemaakt, maar zag ik een variant voorbij komen met zoete aardappel. Tja en die wil ik dan wel proberen. Met gehaktballetjes erbij. Kan niet mis toch. Ik vond het ook lekker, alleen Tycho was niet heel enthousiast. Wel over de gehaktballetjes trouwens. Tycho is ook wel een echte vleeseter en al die groente hoeft allemaal niet perse. Tja helaas…ik ben wel van de groente. Het recept is van de Albert Heijn: zoete aardappel hutspot. De balletjes heb ik wel zelf gemaakt. 

Zaterdag 1 april 

Oh nee had ik weer geen foto gemaakt. Geen idee meer….of toch wel. Die dag was ik veel op de sportschool: les geven, release leren en even meekijken met de fitnesboys naar de nieuwe switching apparaten. Ik was pas laat thuis, dus manlief kreeg de instructie om te koken. Tagliatelle met paddenstoelen uit Umbrië, een zeer geliefd en vaak terugkomend recept. Ook de kinderen eten dit graag (de paddenstoelen worden er wel zorgvuldig uitgepeuterd). Tycho was een keer los gegaan en geheel op eigen initiatief gooide hij wat bloem bij de paddenstoelen saus. Conclusie: had hij beter niet kunnen doen. Het was niet vies, maar het is lekkerder als je het niet doet. Weer wat geleerd he schat ;-)! 

Zondag 2 april

Wat een zalige dag was dat. We gingen met de familie Dorleijn naar Naturalis oftewel op bezoek bij Trix de T-rex. Super gezellig met z’n allen. De neefjes en nichtjes vermaakten zich erg goed. Allerlei hele leuke doe dingen voor de kinderen. En buiten met steentjes in de weer was misschien nog wel het leukste. Daniel was weer een echte (onderzoekende) Dorleijn, want tot twee keer toe waren we hem kwijt. Gelukkig heeft Tycho de logica van deze kleine onderzoekers altijd haarfijn door en had hij hem zo weer gevonden.

Daarna zijn we lekker even naar het strand geweest bij Katwijk. Oh wat was dat lekker. De kinderen vroegen meteen: ‘Mama, mogen we ook het water in?’ Ik zei: ‘Nee, dat doen we maar niet, want we hebben geen droge kleren bij ons.’ Helaas waren de kinderen al voor uit gegaan met Tycho en hij zag geen bezwaar tegen het spetteren in het water. Hij zei: ‘ik heb ze hun schoenen toch uit laten doen, hebben ze in ieder geval nog droge schoenen.’ Heerlijke logica! Uiteindelijk gingen dan ook de broeken nog uit en renden de kids in hun onderbroek over het strand. 


En weet je wat nou helemaal top was. Eenmaal thuis (we zouden eigenlijk kliekjes eten) konden we zo aanschuiven bij de BBQ van Karin en Michel. Een heerlijke afsluiting van een top dag! 
Tja en wat doe je na zo’n dag. Een taart maken natuurlijk. Tycho heeft per 1 april een vast contract gekregen en dat vond hij wel reden voor een taart. En dat hoef je me geen twee keer te zeggen. Ik vroeg hem die avond wil je de taart morgen hebben of dinsdag. ‘Als je nog zin hebt om nu te bakken, dan….’ zei hij. En ik stond al in de keuken en was al begonnen. Een twix cheescake! Mmmmm zag er erg lekker. Ik heb er alleen niks van kunnen proeven :-(. 


Maandag 3 april

Kliekjesdag….tja als je het zondag niet op eet dan eten we het maandag maar op. Volgens mij hadden we ook van alles een beetje over (veel te veel dus). De tagliatelle hebben we maar laten staan. 

Dinsdag 4 april

Ik kreeg van Karin de week ervoor een bleekselderij. Zij had ‘m over en ze dacht dat ik er nog wel wat mee kon (dat gebeurt wel vaker hihi). Ik ben niet een super bleekselderij fan. Maar waar die wel heel lekker in is, is een risotto. En mijn favoriete risotto is die van Jamie Oliver met paddenstoelen. Uit het boek the Naked chef, waar Jamie Oliver nog een jong ventje is. Ik word altijd zo enthousiast van Jamie als hij aan het koken is. Normaal gesproken werkten Tycho en ik altijd samen aan deze risotto. Tycho deed dan het basisrecept en ik de rest. Maar alleen deze risotto maken is ook heel goed te doen. Heel gezond met wat broccoli! 

Woensdag 5 april


We gaan ’s middags even op kraamvisite en als we terugrijden van Velp naar huis staan we even vast op de Pleijroute. Het recept wat ik wil eten is niet meer haalbaar. De judo van Bastiaan is dan wel afgelopen, maar ik moet om 19.15 uur al weer weg naar paardrijden. Ok we hebben nog risotto, tagliatelle met paddenstoelen en wat snijbonen. Weer een kliekje vandaag. Zonde om weg te gooien toch. 

Donderdag 6 april

Wat wilde ik woensdag eten? Nou het volgende. Pasta met zoete aardappel. Ik ging al wat eerder eten, omdat ik een keer naar de Bodypump les wilde. Ik was helemaal enthousiast over de pasta en verkondigde dat tegen Tycho. Hij begon vol enthousiasme te eten, maar trok al langzaam een gezicht alsof hij het niet heel erg lekker vond. Het gebeurt niet vaak dat ik iets maak en dat Tycho het niet lekker vindt. Heel af en toe dus wel. 

Eveline was goed aan het helpen

 


Vrijdag 7 april

JAAAAAA het is weer zover. Aspergetijd!!! Het witte goud. Mijn allerliefste mammie was dinsdag naar de Makro geweest en had een kilo asperges mee genomen voor ons. Lekker! Gewoon gekookt met gesmolten roomboter, eitje, ham en aardappels. Genieten maar (vooral als je even later naar de wc gaat hihi). Als het eenmaal asperge tijd is, dan probeer ik ook wel elke week iets met asperges te eten. Maar we eten ze het meest op deze manier. Simpel en lekker! 

Ik had voor ’s avonds een salade gemaakt voor op een toastje. Deze keer was het kip kerrie salade geworden. Lekker alleen de volgende keer maak ik ‘m met kippendijen of een kippenbout. Kipfilet is toch net wat aan de droge kant. Iets meer mayo erbij dus. Ook deze keer heeft Eveline me goed mee geholpen. 

Zaterdag 8 april

Een dagje Kinder EHBO in Oisterwijk. Eens in de twee jaar moet ik als gastouder mijn EHBO herhalen. Heel goed om dat te doen, want veel zakt weer weg. Alles is weer voorbij gekomen. Van de Rautek greep tot reanimeren tot onderkoeling. Ik vind dat soort dagen altijd erg leerzaam en gezellig, omdat je dan weer andere mensen leert kennen met hun eigen verhaal. Ik had alleen wel een houten kont na een middagje theorie aanhoren. Ik zou daarna naar een feestje gaan, maar heb eerst even een wandelingetje gemaakt door het schone Oisterwijk. 
Het feestje was van mijn achterneefje Yannick en mijn nicht Sigrid. Ze zijn op dezelfde dag jarig. Da’s handig! Ik kwam daar aan en Bastiaan vertelde me meteen dat hij flauw gevallen was. Zit ik kinderehbo te leren, valt hij flauw als ik er niet bij ben. Da’s niet handig! Alles ging meteen weer goed met hem hoor. Waarschijnlijk even bij moeten komen van de autorit ofzo. 
Ik had voor mijn nicht een leuk cadeautje gemaakt. Een coca cola flesje van chocolade gevuld met paaseitjes. Waarschijnlijk heb je die wel op Facebook voorbij zien komen. Erg leuk om te maken. De eerste keer mislukte het. De chocolade was te dun dus brak de fles. Tweede keer iets meer chocolade gebruikt en toen ging het goed. 

Zondag 9 april

Zondag bakdag? Ik vind van wel. We begonnen (Daniel hielp mee) met een kwarkbol. Gevuld met appel en rozijnen. Mmmmm lekker. 
Ik loop al een paar weken met het idee in mijn hoofd om een Paas spektakel taart te maken. Dus dat gaan we dan ook maar doen. Ik wil de taart vullen met lemon curd en orange curd en die heb ik alvast maar gemaakt. Het resultaat zullen jullie volgende week waarschijnlijk wel zien. 
’s Avonds gaan we kaasfonduen en wat is er lekkerder bij dan zelf gebakken brood. Ik heb een Turks brood gemaakt deze keer. De kaasfondue niet op de foto helaas, maar het was heerlijk. Met brood en groente en fruit. 
Die dag ook wel even van het weer genoten hoor. Wat was het lekker! Beetje in de tuin aanrommelen en een kopje munt thee drinken. 


Volgende keer iets in het thema Pasen….heb er zin in. Veel bak en kookplezier deze week!

Geplaatst op

Bekentenis 4: trip down memory lane

Hallo ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd


Deze keer een ander soort bekentenis. Een bekentenis die heel persoonlijk is. Ik vind het eigenlijk wel spannend om te delen, maar ik wil het wel heel graag. Volgende week zal ik al mijn bakavonturen weer delen. 

Lang, lang geleden

Er leefde in een land (hier heel dichtbij) een meisje dat een echt lekkerbek was. Bourgondiër, levensgenieter, smulpaap met als motto ik eet niet om te leven, maar ik leef om te eten. En dat meisje dat was ik. Ik was altijd een stevige meid. Als kind al, maar als tiener werd het erger. Slecht eetpatroon in combinatie met aanleg en een neiging tot emotie eten. Tja dan weet je het wel of misschien niet. Maar goed het is een cirkeltje waar je in zit en waar je eigenlijk heel moeilijk uitkomt. Ik probeerde nog wel eens met mijn vader mee te doen als hij aan het diëten was. Maar weet je hoeveel je vraagt van een kind om alleen maar water te mogen drinken als je bij de McDonalds zit. Dat werkte dus nooit (bovendien was die soep die we dan moesten eten zo ongelofelijk vies). Gelukkig was ik wel veel in beweging met paardrijden en op en neer fietsen naar de paarden en naar vriendinnen. Echt lekker in mijn vel heb ik nooit gezeten. Ik vergeleek mezelf met vriendinnen, die bijna allemaal slank waren. Dat frustreerde enorm. Het ene moment voelde ik me beter dan het andere moment, maar genieten en leuke dingen doen dat deed ik wel. 

De verandering

Jarenlang stond mijn gewicht redelijk stabiel op 84 kilo. Met mijn 1.73 m een te hoog gewicht. Ik stond eigenlijk ook nooit meer op de weegschaal en wilde me er ook niet echt mee bezig houden. Dat leidde altijd tot een heleboel frustratie. Ik kon meelf niet accepteren zoals ik  Soms ging dat best goed, maar meestal niet. 
In 2002 heb ik Tycho leren kennen en hij accepteerde me zoals ik was. Dat was heel fijn en dat zorgde voor rust bij mij. We gingen langzaam aan een stabieler leventje in met een appartement en een baan. Leuke dingen doen met z’n tweeën en natuurlijk lekker eten en drinken. Ik rookte op dat moment nog, maar op een gegeven moment was ik die verslaving zo zat. Ik heb (niet op 1 januari) toegewerkt naar het moment dat ik zou gaan stoppen en heel bewust mijn laatste sigaret gerookt. En toen was het klaar, ik rookte niet meer. Ik was daar zo blij mee. Alleen dat stoppen had een groot nadeel en dat is dat de kilo’s er aan vlogen. Vooral ook omdat ik elke dag een paar glazen wijn dronk en daar wat lekkers bij knabbelde. En toen brak de dag aan dat ik over de 90 kilo woog en dat ik in de spiegel keek en mezelf niet meer herkende. Ik vond mezelf zo lelijk en dik. Ik was niet gelukkig.  
JULI 2003/JUNI 2004

Ergens op dat moment kwam een oerkracht in me naar boven die ik ook had toen ik ging stoppen met roken. Ik kreeg hierdoor een discipline die me heeft geholpen mijn hele eetpatroon aan te passen. Het volgen van een dieet zoals dieet bedoeld is in het Latijn diaetea (‘manier van leven’) en het Grieks diaita (‘leefregels’). Veranderen in je manier van leven. Bewust eten en voldoende bewegen. Het aanpassen van mijn eetpatroon deed ik gebaseerd op mijn gezonde verstand. Of eigenlijk heel simpel, minder eten zodat ik minder calorieën binnen zou krijgen. Die discipline en die kracht hielpen me op zoveel momenten. Op feestjes, tijdens gezellige avondjes, in de supermarkt tijdens het boodschappen doen. Want een keer de verleiding weerstaan in de supermarkt is makkelijker dan elke keer de verleiding weerstaan als je de kast open trekt. 
De eerste aanpassingen waren makkelijk, want simpelweg de vier glazen wijn die ik op een dag dronk laten staan scheelde al een flinke slok op een borrel. Ook al die lekkere hapjes en snacks laten staan was al een goed begin. De kilo’s vlogen eraf ook doordat ik elke dag minimaal een uur sportte.
Ik raakte helemaal verslaafd aan Billy Blanks met zijn Tae Bo en Billy’s Bootcamp. Ook stond er nu standaard een cross trainer in de kamer. Ik was zo fanatiek met dat ding dat ik ‘m heb gebroken (oeps). Elk moment dat ik over had spendeerde ik aan sporten en bewegen.  Ik was ook heel druk met het tellen van calorieën via de Calorieenchecker. Veel fruit en groente eten en heel veel water drinken. En op zoek naar allemaal gezonde recepten. Het lukte me ook heel goed om mezelf af te leiden. Ik werkte toen nog bij de Hera Vrouwenopvang alleen de ochtenden. Alle tijd om ’s middags te sporten en gezond te koken. Net na de zomer startte ik deeltijd de PABO en ging ik 20 uur werken bij de HAN bij de opleiding Pedagogiek. Ik kreeg het dus een stuk drukker. Waardoor het nog wel eens moeilijk was om te sporten. Toch hield ik het nog goed vol. Langzaam aan werden al mijn kleren wijder en werd ik steeds blijer van het staan op de weegschaal. Net voor de kerst besloot ik nieuwe kleren te gaan kopen. Ik was toen 16 kilo afgevallen. Van maat 44/46 naar maat 40. Geweldig resultaat! 

DECEMBER 2004

Aan de ene kant wilde ik toen nog wel meer afvallen, maar mijn lichaam bleef hangen. Het was genoeg. Ik moest het loslaten en dat was niet altijd makkelijk. Een paar ups en downs later had ik een redelijke balans gevonden. Mijn lichaam kreeg nog een paar keer een flinke opdonder namelijk drie zwangerschappen. Tot drie keer toe kwam ik behoorlijk wat kilo’s aan. Maar elke keer kwam ik weer vrij snel terug bij mijn oude gewicht. De basis die ik in mijn levensstijl en eetpatroon gelegd had, was erg sterk. 

De sportschool

Na het krijgen van Bastiaan vond ik het lastig om thuis te gaan sporten. Ik had ergens de behoefte om dat buitenshuis te gaan doen. Toen Bastiaan een paar maanden oud was kwam er iemand aan de deur om me een gratis proefweek aan te smeren bij sportschool SHK. In februari 2008 in de carnavalsvakantie ben ik maar eens een kijkje gaan nemen. En ik ben niet meer weggegaan. Twee keer in de week lekker knallen met Bodystep en Bodycombat. Bodycombat sloot mooi aan bij mijn voorliefde voor Tae Bo, maar helaas heb ik tijdens deze les een keer lelijk mijn knie verdraait. Niet meer combatten helaas. Na het krijgen van Eveline weer redelijk snel het sporten opgepakt, alleen toen weer mijn knie geblesseerd. Een heel lullige beweging tijdens een BBBB les. Dikke knie en flink veel pijn. Toch maar eens naar de huisarts ermee. Een gekneusde zij menicus was de diagnose. Een paar keer naar de fysiotherapeut, die me vooral aanraadde om te blijven sporten en mijn spieren sterker te maken. Fijn om te horen. 
Na het krijgen van Daniel vond ik het wel steeds lastiger om te gaan sporten. Ik was soms de hele dag aan het strijden of ik wel of niet zou gaan. Dat was af en toe zo vermoeiend. Tot ik op een dag tijdens een van (vele) therapiesessies tot het inzicht kwam dat ik het mezelf alleen maar heel erg moeilijk maakte. Ik liet het los en bedacht ik zie wel of het lukt of niet. En hé dat werkte gek genoeg. Wat kan je het jezelf toch onnodig moeilijk maken. 
Tijdens een van de Bodystep/ bbbb lessen was de docent die dag van de trap afgevallen. Ze had veel pijn en kon zelf niet op het podium staan. Ze zou ons er doorheen praten, maar had wel het verzoek of iemand op het podium wilde komen staan ter ondersteuning. Ik dacht ach waarom niet. Rete spannend zeg! Volgens mij heb ik die avond heel wat extra liters gezweet. Ik vond het wel heel erg leuk. Sinds dat moment was er iets aangewakkerd bij mij. Zou ik sportles kunnen geven? Jarenlang getwijfeld en her en der wat informatie ingewonnen. Maar ik durfde de stap niet te wagen. Ik was ook nog druk met werken en de kinderen enzo. Ik voelde dat er nog geen ruimte was. Een van de Bodystep/ bbbb docenten zag ik heel vaak tijdens de zwemles van Bastiaan en Eveline en haar kinderen. We hebben het vaak gehad over lesgeven (naast het geklaag over de warmte en de uitwisseling van wat de kinderen allemaal uitspookten). Door haar werd ik nog meer geprikkeld om het te gaan doen. Nog steeds durfde ik de stap niet te zetten. Tot het moment dat ik helemaal gestopt was met het werken in het onderwijs en de overstap maakte om gastouder te worden. Op dat moment was er ruimte en het allerlaatste zetje kreeg ik van een andere Bodystep docent. Ze zei: “Waarom ga je geen lesgeven? Je bent hier toch al zo vaak.” Het moment was daar, ik wilde gaan lesgeven. Na wat heen en weer gemail naar de eigenaresse van de sportschool met de waarschuwing dat het heel zwaar zou gaan worden, startte ik de week erna de interne opleiding. En zwaar was het wel, vooral omdat je veel, heel veel tijd moest investeren in oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Maart 2016 was het eindelijk zo ver. Ik mocht voor de allereerste keer lesgeven een Bodystep/ bbbb les. Super spannend en heel erg leuk. Wat een kick gaf dat zeg. Dat wilde ik zeker vaker doen. En dat gebeurde ook. Steeds vaker mocht ik gaan invallen. Step/ BBBB en later ook hele BBBB lessen. Tijdens de open dag in augustus was het aan mij de eer om tijdens de open dag de Bodystep te geven. Op dit moment geef ik twee uur BBBB les en val ik zo vaak mogelijk in voor collega’s. En wie weet wat er in de toekomst nog allemaal gaat komen ;-). 

Al dat sporten heeft er toe geleid dat ik na de zomer nog een aantal kilo’s kwijt ben geraakt. Mijn lichaam is in topvorm, maar daarbij moet ik ook opletten dat ik geen blessures op loop. Balans is belangrijk! Soms kijk ik nu in de spiegel en denk ik ben ik dat. Oh ja dat ben ik. Ik mag best trots zijn op mezelf! 

2016/ 2017 Ben ik dat? Ja dat ben ik


Geplaatst op

Bekentenis 3 : de lente is begonnen

Hallo ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd

De lente is begonnen en gelukkig is de zon ook gaan schijnen. Aan de ene kant meer energie krijg door die lekkere zonnestralen, maar aan de andere kant ook wel weer vermoeiend, omdat je meer buiten bezig bent. Ook de kinderen zijn druk in de weer met buiten spelen en nemen de nodige rommel mee naar binnen. Komt nog bij dat Baukje lekker loops is en nog wel eens een spoor na laat. Grrrr extra vaak de bezem en de dweil door het huis dus. Maar ik vind het heerlijk hoor. De zon in huis, de bloemen die beginnen te bloeien, knoppen aan de bomen en struiken en weer lekker veel buiten zitten. Dat is genieten!

Wat was ik deze week een bofkont zeg! Ik kon me weer lekker uitleven. Ik mocht weer een taart maken!!! Voor een van mijn oppaskindjes. Ik had de vraag al even geleden geleden gekregen en dan begint het al kriebelen. Op zoek naar het thema en een goed voorbeeld. En natuurlijk bepalen wat voor biscuit het moet worden en welke vulling. Een aantal dagen van te voren begin ik dan met het maken van de biscuit. Toen ik begon met bakken gebruikte ik altijd de kant en klaar biscuit mixen. Niks mis mee hoor. Mislukt eigenlijk nooit en geeft een mooie, luchtige cake, maar ik zal ik niet zijn als ik het niet zelf zou willen maken. 

Eerst maar eens begonnen met een basis biscuit met eieren, suiker, bloem en een snufje zout. Ik vond dat meteen een stuk lekkerder. Minder chemisch, een stuk puurder. Beetje aan het experimenteren geweest met hoe je de biscuit het beste kunt maken en bakken, maar dat werd steeds makkelijker. 
Sinds dit jaar ben ik begonnen met het bakken van Moskovische biscuits. Ook met suiker, eieren en bloem (en een snufje zout), maar hier gaat ook gesmolten boter bij. Dit maakt de cake een stuk malser. Nog een groot verschil is dat je de eieren scheidt en vervolgens de eiwitten stijf klopt met suiker. De eierdooiers klop je au bain marie met suiker luchtig. En dan ga je alles mengen. Kwestie van snel alles door elkaar spatelen zodat je zo min mogelijk luchtigheid verliest. En dan bakken maar. Goed voorverwarmde oven, bakblik in het midden van de oven en laat je oven dicht (in ieder geval 3/4 van de tijd). Het bakken van biscuits is wel een kwestie van vaker doen. Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt en hoe beter het resultaat. Als ik de biscuit gebakken heb dan laat ik ‘m goed afkoelen en doe de biscuit in de vriezer. 

De dag voordat ik de taart ga vullen en afsmeren maak ik de banketbakkersroom voor de botercrème. Banketbakkersroom is zo makkelijk en zo lekker om zelf te maken. Dat heb ik nog nooit uit een pakje gemaakt. Met banketbakkersroom kan je zo veel kanten op. Heerlijk!!
De dag van tevoren maak ik ook de bavarois/mousse. Dat heb ik nog wel eens uit een pakje gemaakt. Maar ook het zelf maken is zo veel puurder (met vers of diepvries fruit of chocolade). Voor deze taart heb ik gekozen voor aardbeien bavarois. Voordeel va het zelf maken is ook dat je er voor kunt kiezen hoeveel suiker je gebruikt. Bij deze bavarois heb ik geen suiker gebruikt alleen diepvries aardbeien en aardbeien jam. Zoet genoeg vooral in combinatie met de zoete cake, botercreme en marsepein. Ook als toetje erg lekker (Bastiaan eet het liefst de hele bak leeg).
De dag zelf haal ik de biscuit uit de vriezer en ga ik (als de biscuit ontdooit is) aan de slag. In de fotocollage hieronder zie je hoe het gaat. 
Als de taart dan afgesmeerd is, dan begin ik met het bekleden. Vaak ben ik al een paar dagen eerder met de poppetjes en andere versieringen begonnen. Dat scheelt tijd en de versieringen hebben tijd om een beetje te drogen en dat werkt wat makkelijker vind ik. In de fotocollage hieronder kan je zien hoe het bekleden in zijn werk gaat. Van het kneden en het uitrollen van de marsepein tot het versieren van de taart. 


Wat een heerlijk gevoel elke keer weer als de taart klaar is. Geeft zo’n voldoening. Vooral als het resultaat dan ook goed is en de mensen er blij mee zijn. En dat was in dit geval zeker. Mijn taart was een stuk mooier geworden dan het voorbeeld. Te gek! Hopelijk mag ik binnenkort weer een taart maken.

Deze week heb ik nog wel een aantal dingen gemaakt, maar we hebben ook vaak kliekjes gegeten en dingen opgemaakt. Dat is ook wel eens fijn. Zo af en toe de voorraadkast en de vriezer een beetje leger maken. En bovendien hadden we elke keer wat over van het heerlijke eten en dat gooi ik niet weg. 
Zaterdagavond hadden we een avond op de bank met wat heerlijke hapjes die ik ’s middags al had klaargemaakt. 
Zondag heb ik een heerlijke dag sauna gehad met vriendinnen. We hebben daar heerlijke dingen gegeten. Helaas mag je je telefoon niet meenemen in de sauna anders had ik daar graag foto’s van laten zien. Tycho heeft die avond de zoete aardappelschotel gemaakt. De dag erna was hij met zijn werk uit eten en kon ik het kliekje zoete aardappelschotel opeten. Smaakte heerlijk! 
Dinsdag was de spitskool, die er al even lag, aan de beurt. Samen met wat prei en lekkere kruiden even roerbakken en wat gamba’s erbij….jummie. Woensdag is bij ons pasta dag, omdat Bastiaan dan naar de judo moet. Lekker makkelijk en goed op te warmen voor Tycho. Geïnspireerd door een vraag van een vriendin kwam ik bij dit gerecht uit. Gehaktballetjes met tomatensaus….altijd lekker. 
Donderdag hebben we tortilla’s gegeten met een zakje (ja wel een zakje) van Hak kidney bonen chili (gekregen bij de bestelling van de AH). 
Vrijdag was het kliekjes dag. Van alles een beetje dus. Heerlijk!! Ik eet dan eigenlijk altijd net iets te veel, omdat het zo lekker is en ik het niet weg wil gooien.  
Zaterdag ging ik hummus maken en wilde met mijn staafmixer een hoge bak vol kikkererwten en zongedroogde tomaten pureren. Mijn staafmixer was het daar niet mee eens (beetje lui aangelegd ;-)) en pruttelde een beetje. Op dat moment kreeg ik groen licht van Tycho om een keukenmachine te gaan kopen. Dat wilde ik al even. Ik twijfelde geen moment en heb alles zo uit mijn handen laten vallen. Lang leve de woonboulevard om de hoek met een BCC. Eveline ging gezellig met me mee en samen hebben we een Bosch keukenmachine uitgezocht. En wat ging dat hummus maken daarna makkelijk!! Gewoon alles in die bak kunnen mikken en in een mum van tijd was het klaar. Aan het einde van de middag kwamen mijn broer en schoonzus en kids een borrel drinken. Tja en als ze er dan toch zijn kunnen ze net zo goed blijven eten. Ik was bezig met witte bonen puree met lamskotelletjes, dat hebben we gedeeld en verder hebben we er nog wat frietjes bij gehaald en had ik nog wat vlees en boontjes. Lekker spontaan en heel erg gezellig. Ik houd ervan. 
Hieronder een foto impressie van onze eetweek. 


Door al die spontaniteit dit weekend en het verzetten van de klok (je verliest toch ineens een uur) was ik een beetje achter geraakt met het maken van mijn blog. 

Veel leesplezier en tot de volgende bekentenis!
Geplaatst op

Bekentenis 2

Hallo, ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd

Wat een onwijs fijn gevoel was het om mijn verslaving met jullie te delen. Aan de ene kant een soort van opluchting en aan de andere kant een stimulans om lekker door te bakken. Van de verslaving zal ik dus niet afkomen, maar ja dat wist ik vanaf het begin al. Ik omarm het en probeer het een zo positief mogelijke wending te geven ;-).

De afgelopen week heb ik weer heerlijke dingen gemaakt. Het is me gelukt om de hele week niet uit pakjes te koken en om een aantal nieuwe recepten uit te proberen. Weer wat meer pins uitgeprobeerd op mijn Pinterest bord (er zijn er alleen ook weer een hoop bijgekomen). 

Vorige week zaterdag zijn we gezellig naar de markt gefietst en hebben daar wat lekkere dingen gekocht om sushi te kunnen maken. Ik kwam natuurlijk ook andere lekkere dingen tegen zoals raapsteeltjes en blauwe bessen. ’s Middags zijn we lekker aan het sushi maken gegaan. Zo gezellig om dat samen te doen. Tycho heeft heerlijke tempura garnalen gemaakt en die heb ik in de sushi gerold met wasabi mayonaise en wasabi sesamzaadjes. Verder heb ik deze keer een nieuw recept geprobeerd voor de sushi. Pittige zalm sushi van 24kitchen mmmmm errrrug lekker. 












Op zondag moest ik even de voorraad harissa en pindakaas aanvullen. Meestal gaat dat niet veel langer dan een week mee. Harissa smeren we tegenwoordig bijna overal op. Zo lekker pittig en knoflookig! En pindakaas….ja zelfgemaakt is gewoon heel erg veel lekkerder. Niets meer dan pinda’s, arachideolie en een snufje zout. 














Die zondag mocht Tycho de bbq weer aansteken (volgens mijn broer loopt het BBQ seizoen van 1 januari tot 31 december). Voor de pulled chicken. Ik heb de kip ingewreven met een heerlijke kruidenrub en die hebben we eerst even op de bbq gedaan en daarna verder gegaard in de oven. Even uit elkaar trekken en dan heerlijk oppeuzelen. Met tortilla’s, zelfgemaakte chilisaus en tomaten avocado salade. So yummie!! 


Vorige week heb ik al een keer geprobeerd om naanbrood te maken. Alleen was het brood niet heel goed gelukt. Ik had drie van de deeglappen in de tosti grill gedaan en daardoor werden ze heel plat. De laatste had ik toen in de grillpan gedaan en dat was lekkerder. Nu heb ik ze nog een keer gemaakt. In de grillpan en besmeerd met olijfolie met knoflook en za’atar kruidenmix. Heel erg de moeite waard!! Ik heb meteen een keer baba ganoush gemaakt. Gegrilde aubergine met tahin (sesampasta), komijn, knoflook, olijfolie en wat zout en peper. De baba ganoush op een naanbroodje is erg lekker (vooral met een drupje harissa erop). 

 Tja en dan ben je op de markt geweest en heb je allerlei lekkere dingen mee genomen. Ik moet me altijd zo inhouden als ik op de markt ben. Maar die raapsteeltjes kon ik echt niet laten liggen. Toch maar eens even kijken wat er allemaal mee kan. De raapsteeltjes wilde ik gaan verwerken in een stamppot. Een keer eerder gegeten bij een vriendin, maar nog nooit zelf gemaakt. Niet heel moeilijk om daar een lekker stampotje van te maken. Toevallig had mijn tante ze die dag ervoor ook gegeten en kon ik wat advies inwinnen. Ik had trouwens wel zoveel steeltjes dat ik de dag erna nog een keer kon stampen. Was bepaald geen straf ;-)!





En dan die mooie blauwe besjes, heerlijk sappig en zoet (soms ook zuur). Er zijn wel duizend en een dingen die je daarmee kunt maken. Veel van die besjes verdwenen al snel in smoothies, waar Bastiaan helemaal dol op is. Eerder heb ik al een keer een blauwe bessen muffins gemaakt met blauwe bessen crème. Dus iets anders deze keer. Havermout koekjes zijn op het moment helemaal mijn ding. Blauwe bessen kunnen daar ook goed in. Ik heb havermout koekjes gemaakt met amandelmeel, blauwe bessen, eieren, kwark en pistachenoten. Best lekker, maar ik mis nog wel wat. We gaan nog even verder experimenteren met het ideale havermoutkoekje. To be continued!


Er is iets met mij en lasagne. Tijdens de zwangerschap van Eveline heb ik een keer lasagne gemaakt en dat viel niet goed. Daarna heb ik het niet vaak meer gemaakt, omdat het weeïge gevoel weer helemaal terug kwam. Maar eigenlijk vind ik het wel lekker. Je kan er lekker veel groente in kwijt en hebt vaak nog wel wat over voor de dag erna. Dus we gaan aan de slag met de lasagne zonder pakjes natuurlijk. Tomatensaus zelf maken, veel verse groente snijden en gehakt, kaas en verse lasagne bladen zijn ook van de partij. Alles klaar, bouwen maar. Laagje voor laagje op weg naar een prachtige schaal vol overheerlijke lasagne. Ik was redelijk tevreden over het eindresultaat (vergeten een foto te maken), maar de volgende keer gaat er meer tomatensaus in. Misschien zelfs iets meer kaas. 


Als moeder ben je vaak zat druk met van alles. En nu heb ik ook nog eens extra kinderen waar ik oppas. Beste een drukke boel bij ons thuis zo af en toe. Zo ook afgelopen donderdag. Het ene oppaskind na het andere oppaskind kwam waaide erin en eruit. Op een na heb ik al mijn oppaskindjes gehad die dag. Pfffff druk dus. Maar het lukte me toch nog om een heerlijke Indische kip met ketjapsaus en rijst te maken. Alleen vergat ik een foto te maken. 

Daniel vindt het helpen in de keuken erg leuk. Van de week had hij een keer een appelflap gegeten en dat wilde hij wel nog een keer. Dus appelflappen bakken maar. Heel geconcentreerd heeft hij me geholpen. Heerlijk keukenprinsje van me! 


Mijn koelkast wordt steeds voller met allerlei potjes met zelfgemaakte spullen. Pindakaas, chocopasta, hummus, harissa. Deze week heb ik geprobeerd om zelf sandwichspread te maken. Met witte kool, wortel, bosui, augurk, kwark (moest eigenlijk Griekse yoghurt zijn), knoflookolie, wat citroensap en (omdat het wat smeuïgheid miste) een lepel mayonaise. Een heel gezond alternatief op de sandwichspread uit de winkel. Dit zal ik zeker vaker maken. 














Het was weer een lekker bakweekje. Of eigenlijk vooral een kookweekje. Weer wat lekkere nieuwe recepten uitgeprobeerd en geëxperimenteerd met zelluf maken (hihi). Ik hoop dat ik je heb geïnspireerd om wat lekkers te maken aankomende week. 

Tot de volgende bekentenis!




Geplaatst op

Bekentenis

Hallo, ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd

Ik ben een doodnormale vrouw van 36 jaar. Ik ben getrouwd, moeder van drie kinderen, gastouder en sportdocent. Ik kan niet stoppen met bakken. Het liefst bak ik elke dag. Niet goed voor de lijn en de portemonnee. Maar goed het is nu eenmaal zo en ik moet er mee leren leven. Daarom dacht ik waarom dan niet andere mensen mee laten genieten. Samen is alles leuker vandaar mijn blog.

Ik wil graag mijn bak- en kook avonturen met jullie delen. Wellicht kan ik jullie inspireren om ook lekker te gaan koken. Sinds ongeveer een jaar heb ik me voorgenomen om zo min mogelijk uit pakjes te koken en te bakken zodat ik beter weet wat er allemaal in mijn eten zit. Puurder koken noem je het zo? Ik weet het niet en wil mezelf ook geen gezondheidsfreak noemen (behalve het sporten dan). Maar mijn motto is wel “Wees lief voor jezelf”. Lekker en gezond eten en voldoende bewegen zijn daarbij heel belangrijk. En af en toe mag je jezelf ook wel even lekker verwennen. Dat doe ik dan ook wel hoor. Lekkere taarten maken of een cake of koekjes….die moet ik dan wel even proeven. Ik maak graag taarten voor andere mensen. Ik vind het zo’n kick geven als mensen dan helemaal blij zijn met de taart die ik voor ze gemaakt heb. 


Taart voor mijn buurjongen
Taart voor een babyshower











Om een goed beeld te krijgen van de verslaving zal ik nog even iets verder terug gaan in de tijd om te herleiden waar de verslaving vandaan komt. Ik denk dat het iets is wat gegroeid is in de loop der jaren. Als kind bakte ik wel eens een cake of een taart en hielp mijn moeder graag bij het maken van taarten voor de verjaardagen. Dat waren eigenlijk altijd een kwarktaart met lange vingers en mandarijntjes uit blik (mmmmm), een mon chou taart met kersen (die koekjes kruimelen vond ik altijd leuk om te doen) en vaak een appeltaart. Stuk voor stuk lekkere taarten, maar weinig origineel. En volgens mijn schafte mijn moeder het taarten maken op den duur ook af. Zij beleefde er niet veel lol. Zij en mijn vader waren meer van het koken. Lekkere nieuwe recepten die op zondag uitgeprobeerd werden. Dat waren altijd gezellige avonden.

Toen ik eenmaal op mezelf woonde en mijn verjaardag ging vieren, bakte ik toch wel graag een taart. Ook kookte ik wel graag uitgebreid samen met Tycho. Appeltaart maken daar was ik beroemd om in de familie. Is er appeltaart? Heeft Marleen die gemaakt? Ok dan wil ik wel een stuk. Het waren toen nog taarten uit een pakje, niet heel bijzonder. Maar ja wel zelfgemaakt en dus wel lekker. Pas toen we kinderen kregen en ik in aanraking kwam met het maken van marsepein taarten, toen begon de verslaving.

Mijn allereerste marsepeinen taart


De verslaving was toen nog redelijk in de hand te houden. Voor de verjaardagen van de kinderen maakte ik iets moois en voor onze eigen verjaardagen een zelfgemaakte taart. Verder kookten we lekkere nieuwe dingen als er tijd was. Maar ja hoe meer kinderen hoe minder tijd haha. Voor meer taarten van mijn hand kan je ook op mijn Facebook pagina kijken Mijn marsepein en fondant taarten of Overheerlijke taarten

Nu ongeveer 6 jaar later zijn de kinderen wat groter en alle drie op school, ben ik werkzaam als gastouder in mijn eigen huis en ben ik officieel bakverslaafd. Mijn favoriete app is op het moment Pinterest en dagelijks zet ik daar meerdere nieuwe bak en kook ideeën op. Allemaal met het idee: die wil ik maken. Soms kan ik mezelf niet inhouden en begin meteen met bakken. Maar gelukkig werkt mijn gezonde verstand nog en denk ik vaak: nee nu even niet. 😉

Tot de volgende bekentenis!